فرهنگ های متنوع در مالزی

در مالزی فرهنگهای مختلفی وجود دارد و همین باعث سردرگمی گردشگران تور مالزی در روزهای اول سفر می شود ولی در روز سوم کم کم و با گشت و گذار در شهر می توانید نژادها را از یکدیگر تشخیص دهید و دیگر آن حالت عجیب روز اول را نخواهید داشت.

این ترکیب فرهنگ در مالزی ، این کشور را متمایز و تبدیل به یکی از بی نظير ترين كشورهای جنوب شرق آسيا کرده است ، همان طور که می دانید در مالزی سه نژاد مختلف مالايی ، چينی و هندی در کنار یکدیگر در صلح و آرامش زندگی می کنند و دربین این سه فرهنگ ، فرهنگ مالايی بدون شک ، فرهنگ اصلی این کشور محسوب می شود ولی با این حال دو نژاد دیگر کاملا آزاد و راحت زندگی می کنند واین یکی از دلایل مهمی است که مالزی را از دیگر کشورهای منطقه متمایز می کند. 

بزرگ ترین گروه قومی در مالزی ، مالایی ها هستند و بیشتر از نصف جمعیت این کشور را تشکیل می دهند و زبان مادری آن ها ، زبان ملی مالزی یا همان مالایی است و تمام آن ها از دین اسلام پیروی می کنند و در حقیقت فرهنگ مالایی برگرفته از اطراف دهکده ها است.

چینی ها که در قدیم برای کارهایی از قبیل تجارت ، استخراج قلع در معدن و یا احداث راه آهن به مالزی می آمده اند ، بتدریج در این کشور ماندگار و جزیی از ساکنین این سرزمین شدند و پیرو مذهب  بودایی بودند و امروزه  حدود 35% جمعیت مالزی را تشکیل می دهند.

هندی ها که از 2000 سال پیش به مالزی آمده اند ، تا قرن نوزدهم مهاجرت دسته جمعی به مالزی نداشته اند و اغلب اهل جنوب هند بوده اند که  دلیل مهاجرتشان فقر و اقتصاد بد در هند بود ، این ها در مالزی به کارهایی چون ، لاستیک سازی و ساختن بناهای زیرساختاری و برخی دیگر دست به تاسیس مشاغل کوچک زدند  ودر حال حاضر 10% جمعیت مالزی را تشکیل داده اند.

لازم به ذکر است که مردمی که به صورت قبیله ای درمالزی زندگی می کنند ، قدیمی ترین ساکنین این کشور هستند و تقریبا 5% کل جامعه را متشکل می شوند.

آداب و رسوم در مالزی

در مالزی ، هر نژادی با هر فرهنگی ، به آداب مذهبی خود می پردازد و مردم به نژاد و مذهب و فرهنگ یکدیگر احترام می گذارند و این موضوع باعث يكپارچگی و اتحاد میان مردم این کشور جالب و شگفت انگیز شده است و این موضوع ، خود یکی از جاذبه های گردشگری مالزی است.

به دنبال این تنوع نژادی در مالزی تنوعی وسیع و جالب از فرهنگ و آداب و رسوم ایجاد شده که بی نظير  و در خور ستایش است ، با تور مالزی همراه شوید تا شما نیز از این تنوع فرهنگی در حیرت فرو روید.

آداب معاشرت محلی در مالزی

مانند ایران ، مالزیایی ها نیز به هنگام ورود به خانه یا مکانی مقدس ، کفش خود را  در می آورند و اگر به عبادتگاه ها و مراکز اسلامی مانند مساجد رفتید ، حجاب اسلامی را رعایت نمایید و مالزی کشوری است آزاد ولی به هر حال کشور اسلامی است پس در آغوش گرفتن و بوسیدن در اماکن عمومی خوشایند نمی باشد و ترجیحا برای اشاره ، به جای انگشت سبابه ، از انگشت شست دست راست در حالی که چهار انگشت در زیر آن تا شده اند، استفاده نمایید و به طور کلی مردم مالزی و بخصوص مالایی ها آرام ، خونگرم و بخشنده و مهربان هستند.

انعام در مالزی

در مالزی رسم است که به گارسون ها ، پادوها و خدمتکاران درهتل ها و دیگر مراکز خدماتی برای قدردانی انعام می دهند ، بسته به بودجه شما انعام می تواند کم یا زیاد باشد ولی هر چقدر هم که کم ، شما سعی کنید که انعام را بدهید.

جشن فانوس

آماده‌سازی برای این جشن که نشانگر پایان سال نوی چینی است ، روز دهم سال شروع می‌شود و در چنین روزی مرسوم است که مردم ردیف‌هایی از شمع را در جلوی خانه‌هایشان روشن کنند و شب هنگام  با فانوسی در دست ، مسیری را طی می کنند ، قدمت این جشن به " امپراتوری هان " و بیش از 2000 سال پیش برمی گردد.

در قدیم الایام ، به غیر از اشراف و خانواده سلطتنتی که فانوس‌های آراسته و بزرگ داشتند ، بقیه مردم فانوس‌های ساده به دست می گرفتند ولی امروزه که همه با هم برابرند ، فانوس‌ها با طرح‌های جدید و متنوع ، تزیین می گردند.

ماه رمضان در مالزی

زمانی که ماه مبارک رمضان شروع می شود ، خیابانهای اصلی شهر را با چراغهای رنگی برقی تزیین می کنند و درمحله های تجاری پرچم های تبریک فرا رسیدن ماه مبارک رمضان به چشم می خورد ، مانند خود شهر ، مساجد این کشور نیز در کل طول شب چراغانی می شود و بوی ماه  رمضان از جای جای کشور به مشام می رسد.

در روستاها مردم در مساجد گرد هم می آیند و به یکدیگر تبریک می گویند و بر طبل می کوبند ، مساجد مالزی در طول شبها و روزهای ماه مبارک رمضان باز می باشند وپذیرای زنان و مردان مسلمان هستند.

نزدیک افطار که می شود ، مردم در مساجد نزدیک خانه هایشان جمع می شوند و زنان هم برای افطار غذاهایی را تهیه می نمایند و بعد از باز کردن روزه با نوشیدنی و خرما  و به جا آوردن نماز مغرب ، مردان ، به خانه های خود بر می گردند وبه همراه خانواده شان افطار می کنند دوباره برای خواندن نماز عشا  به مساجد می آیند.

 پس از نماز ، به صورت گروهی یا انفرادی به خواندن قرآن مشغول می شوند و در وقت استراحت میوه و حلوا میل می کنند. پس از اتمام نماز تراویح ، مجالس ختم قرآن و دروس شرعی برگزار می گردد و تا نیمه شب ادامه دارد.

در خانواده های مالزیایی رسم است که در ماه رمضان ، قرآن را ختم کنند و لازم به ذکر است که  در این ماه ، مردان لباس محلی می پوشند و کلاههای مخصوص مستطیل شکلی بر سرشان قرارمی دهند ، زنان نیز لباسهای خاصی دارند که به همراه روسری می پوشند.

 در ماه مبارک رمضان ، خانواده به یکدیگر، هدیه ، غذا و شیرینهایی  می دهند و بر این باورند که این کار به افزایش محبت ، انس و الفت میان آنها می انجامد.

غذاهای مسلمانان  در مالزی در ماه مبارک رمضان برنج به همراه گوشت یا مرغ است و در وقت سحر برای جلوگیری از عطششان نوشیدنی با نام " کولاک " می نوشند.

با نزدیک شدن به عید سعید فطر ، جمع آوری و توزیع زکات ، بر عهده فارغ التحصیلان مدارس و آموزشگاههای دینی است ، در این روز خیرین زیادی هستند که به فقرا بسیار کمک می کنند.

مراسم عروسی در مالزی

مراسم عروسی در مالزی کمی متفاوت برگزار می شود و ممکن است برای ما کمی عجیب و غریب باشد ، برای مثال در قبیله " تیدونگ " ، عروس و داماد در روز عروسی تا 72 ساعت نباید به دستشویی بروند و برای اینکه کسی قانون شکنی نکند ، چند نفر از اعضای خانواده نیز به عنوان ناظر در خانه می‌مانند و غذا و آب ‌به آنها می دهند ، مردم این قبیله بر این باورند که این کار موجب طولانی و شاد شدن زندگی می شود و همچنین با این کار فرزند مرده ای به دنیا نمی آورند وبرکت وارد زندگیشان  می شود.

مالزی از جمله کشورهای اسلامی است که سنت های دینی و ملی خود را یه خوبی حفظ کرده و در خیلی از مراسم ها  و به خصوص عروسی ، به عنوان یک  کشور مسلمان جهان اجرا می کند.

در مراسم عروس و داماد لباس خاصی می پوشند و این لباس ها از پارچه های زینتی و سنتی ، زیبا و گران مالزی تهیه شده است و علاوه بر حفظ حجاب اسلامی عروس ،  به او زیبایی و جلوه خاصی می بخشد.

مانند قدیم که در ایران ، عروسیها از چند روز قبل با گرد آمدن فامیل دور هم شروع می شد ، در مالزی نیز امروزه به همین منوال است و مراسم عروسی بسیار مفصل برگزار می شود.

مراسم عقد مالایی ها معمولا در مسجد انجام می شود و رسم است که با بستن خیابان و زدن چادر در خیابان  عروسی را برگزار کنند ، غذای عروسی در خانه تهیه می شود.

لباس عقد ، لباس مخصوصی است که عروس و داماد در هنگام عقد باید به تن کنند ، لباس عروس که  حجاب کامل دارد و لباس داماد نیز باید هم رنگ لباس عروس باشد و داماد خنجری هم به کمر می بندد وهمچنین خانواده عروس و داماد نیز با لباس های یک رنگ در عروسی شرکت می کنند.

در آخر مراسم برای رسم یادبود به مهمان ها ، شیرینی های مخصوص ، تخم مرغ رنگی و یک کادو کوچک که نام عروس و داماد درآن حکاکی شده ، می دهند ، جالب اینجاست که مردم مالزی نیز مانند ایرانی ها برای عروس و داماد ، کادو می آورند.

جشن ها در کشور مالزی

جشن هایی که در مالزی گرفته می شوند ، اکثرا ، جنبه ی مذهبی دارند و رسم بر این است که همه مردم از هر نژاد و مذهبی در این جشن ها شرکت کنند ، زیرا این جشن ها ، بخش مهمی از میراث فرهنگی  مالزی به شمار می آیند و به 4 گروه اصلی : جشن های اسلامی ، بودایی ، سال نوی چینی و جشن کیک ماه  تقسیم می شود که به آن ها می پردازیم.

جشن های اسلامی

ازجمله این جشن ها روز تولد پیامبر اکرم (ص) است که تعطیل رسمی است و مراسم ویژه ای مانند راهپیمایی به رهبری پادشاه و برنامه ی قرائت قرآن برگزار می گردد ، همچنین عید قربان نیز از  جشن های اسلامی و نشان  این است که سفر حج به پایان رسیده است.

جشن های بودایی 

" روز وساک " یکی از جشن های بوداییان است که مهمترین جشن برای آن ها به شمار می رود ، زیرا بودا در این روز متولد می شود که در اردیبهشت یا خرداد برگزار می گردد و در اکثر ایالت های مالزی ، به عنوان تعطیلات رسمی است و در این روز،  رسم این است که برای نیازمندان خیرات کنند و نذورات خود را به معابد ببرند و اهدا کنند ، در این مراسم بودایی ها را حتما شمع به دست خواهید دید.

سال نوی چینی

مهمترین جشن چینی ها است و در حقیقت در این جشن ، نخستین روز اولین ماه از تقویم چینی  که معمولا در ماه ژانویه یا فوریه است را جشن می گیرند ، مرسوم است که مردم خانه های خود را تمیز و نو نوار می کنند و بعد از آن به استقبال این روز بزرگ می روند و معمولا 2 روزتعطیل رسمی است.

جشن کیک ماه

یا " جشن نیمه ی پاییز "  ، جذاب ترین جشن در میان تمامی جشن های نام برده است و در ماه سپتامبر برگزار می گردد ، چرا اسمش کیک ماه است ، چون مردم در این جشن ، کیک هایی به شکل قرص ماه تدارک می بینند و به هم هدیه می کنند و به دلیل تاریخی حائز اهمیت است زیرا در چنین روزی در قرن 14 چینی ها علیه سرداران وحشی مغول قیام کردند و موفق شدند.